akarata
Hungarian
Etymology
akarat + -a (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒkɒrɒtɒ]
- Hyphenation: aka‧ra‧ta
Noun
akarata
- third-person singular single-possession possessive of akarat
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | akarata | — |
| accusative | akaratát | — |
| dative | akaratának | — |
| instrumental | akaratával | — |
| causal-final | akaratáért | — |
| translative | akaratává | — |
| terminative | akaratáig | — |
| essive-formal | akarataként | — |
| essive-modal | akaratául | — |
| inessive | akaratában | — |
| superessive | akaratán | — |
| adessive | akaratánál | — |
| illative | akaratába | — |
| sublative | akaratára | — |
| allative | akaratához | — |
| elative | akaratából | — |
| delative | akaratáról | — |
| ablative | akaratától | — |
| non-attributive possessive – singular |
akaratáé | — |
| non-attributive possessive – plural |
akaratáéi | — |