aklamacyjny

Polish

Etymology

From aklamacja +‎ -ny. First attested in 1851.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.kla.maˈt͡sɘj.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: a‧kla‧ma‧cyj‧ny

Adjective

aklamacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) acclamation (unanimous decision)

Declension

Declension of aklamacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative aklamacyjny aklamacyjna aklamacyjne aklamacyjni aklamacyjne
genitive aklamacyjnego aklamacyjnej aklamacyjnego aklamacyjnych
dative aklamacyjnemu aklamacyjnej aklamacyjnemu aklamacyjnym
accusative aklamacyjnego aklamacyjny aklamacyjną aklamacyjne aklamacyjnych aklamacyjne
instrumental aklamacyjnym aklamacyjną aklamacyjnym aklamacyjnymi
locative aklamacyjnym aklamacyjnej aklamacyjnym aklamacyjnych
verb

References

  1. ^ Czas‎[1], number [R.4], № 45, 1851, page 2

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.