aknáim
Hungarian
Etymology
akna + -im (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒknaːjim]
- Hyphenation: ak‧ná‧im
Noun
aknáim
- first-person singular multiple-possession possessive of akna
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | aknáim |
| accusative | — | aknáimat |
| dative | — | aknáimnak |
| instrumental | — | aknáimmal |
| causal-final | — | aknáimért |
| translative | — | aknáimmá |
| terminative | — | aknáimig |
| essive-formal | — | aknáimként |
| essive-modal | — | aknáimul |
| inessive | — | aknáimban |
| superessive | — | aknáimon |
| adessive | — | aknáimnál |
| illative | — | aknáimba |
| sublative | — | aknáimra |
| allative | — | aknáimhoz |
| elative | — | aknáimból |
| delative | — | aknáimról |
| ablative | — | aknáimtól |
| non-attributive possessive – singular |
— | aknáimé |
| non-attributive possessive – plural |
— | aknáiméi |