akredytacyjny

Polish

Etymology

From akredytacja +‎ -ny. First attested in 1936.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.krɛ.dɘ.taˈt͡sɘj.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: a‧kre‧dy‧ta‧cyj‧ny

Adjective

akredytacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) accreditation, accreditational
    komisja akredytacyjna ― an accreditation/accreditational committee/board
    certyfikat akredytacyjny ― an accreditation/accreditational certificate
    rada akredytacyjna ― an accreditation/accreditational council/board
    kryteria akredytacyjne ― accreditation/accreditational criteria
    procedura akredytacyjna ― an accreditation/accreditational procedure
    karta akredytacyjna ― an accreditation/accreditational charter
    list akredytacyjny ― an accreditation/accreditational letter

Declension

Declension of akredytacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative akredytacyjny akredytacyjna akredytacyjne akredytacyjni akredytacyjne
genitive akredytacyjnego akredytacyjnej akredytacyjnego akredytacyjnych
dative akredytacyjnemu akredytacyjnej akredytacyjnemu akredytacyjnym
accusative akredytacyjnego akredytacyjny akredytacyjną akredytacyjne akredytacyjnych akredytacyjne
instrumental akredytacyjnym akredytacyjną akredytacyjnym akredytacyjnymi
locative akredytacyjnym akredytacyjnej akredytacyjnym akredytacyjnych
verbs

References

  1. ^ Nasze Życie : polski tygodnik ilustrowany‎[1], number R. 2, nr 5, 1936, page 3
  2. ^ akredytacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.