alanyeseteim
Hungarian
Etymology
alanyeset + -eim (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlɒɲɛʃɛtɛjim]
- Hyphenation: alany‧ese‧te‧im
Noun
alanyeseteim
- first-person singular multiple-possession possessive of alanyeset
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | alanyeseteim |
| accusative | — | alanyeseteimet |
| dative | — | alanyeseteimnek |
| instrumental | — | alanyeseteimmel |
| causal-final | — | alanyeseteimért |
| translative | — | alanyeseteimmé |
| terminative | — | alanyeseteimig |
| essive-formal | — | alanyeseteimként |
| essive-modal | — | alanyeseteimül |
| inessive | — | alanyeseteimben |
| superessive | — | alanyeseteimen |
| adessive | — | alanyeseteimnél |
| illative | — | alanyeseteimbe |
| sublative | — | alanyeseteimre |
| allative | — | alanyeseteimhez |
| elative | — | alanyeseteimből |
| delative | — | alanyeseteimről |
| ablative | — | alanyeseteimtől |
| non-attributive possessive – singular |
— | alanyeseteimé |
| non-attributive possessive – plural |
— | alanyeseteiméi |