alatus
Estonian
Noun
alatus
- underhanded or unscrupulous behaviour
- deviance
Latin
Etymology
From āla (“wing”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aːˈɫaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [aˈlaː.t̪us]
Adjective
ālātus (feminine ālāta, neuter ālātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ālātus | ālāta | ālātum | ālātī | ālātae | ālāta | |
| genitive | ālātī | ālātae | ālātī | ālātōrum | ālātārum | ālātōrum | |
| dative | ālātō | ālātae | ālātō | ālātīs | |||
| accusative | ālātum | ālātam | ālātum | ālātōs | ālātās | ālāta | |
| ablative | ālātō | ālātā | ālātō | ālātīs | |||
| vocative | ālāte | ālāta | ālātum | ālātī | ālātae | ālāta | |
Synonyms
- (winged): āles
Related terms
Descendants
References
- “alatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “alatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "alatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- alatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.