albicatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of albicō.

Participle

albicātus (feminine albicāta, neuter albicātum); first/second-declension participle

  1. whitened

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative albicātus albicāta albicātum albicātī albicātae albicāta
genitive albicātī albicātae albicātī albicātōrum albicātārum albicātōrum
dative albicātō albicātae albicātō albicātīs
accusative albicātum albicātam albicātum albicātōs albicātās albicāta
ablative albicātō albicātā albicātō albicātīs
vocative albicāte albicāta albicātum albicātī albicātae albicāta

References