albulus
Latin
Etymology
From albus (“white”) + -ulus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈaɫ.bʊ.ɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈal.bu.lus]
Adjective
albulus (feminine albula, neuter albulum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | albulus | albula | albulum | albulī | albulae | albula | |
| genitive | albulī | albulae | albulī | albulōrum | albulārum | albulōrum | |
| dative | albulō | albulae | albulō | albulīs | |||
| accusative | albulum | albulam | albulum | albulōs | albulās | albula | |
| ablative | albulō | albulā | albulō | albulīs | |||
| vocative | albule | albula | albulum | albulī | albulae | albula | |
Related terms
Descendants
- Italian: avola, albora
References
- “albulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “albulus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- albulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.