alcătuitor
Romanian
Etymology
Noun
alcătuitor m (plural alcătuitori, feminine equivalent alcătuitoare)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | alcătuitor | alcătuitorul | alcătuitori | alcătuitorii | |
| genitive-dative | alcătuitor | alcătuitorului | alcătuitori | alcătuitorilor | |
| vocative | alcătuitorule | alcătuitorilor | |||