alcam
Romanian
Etymology
Borrowed from Hungarian alkalom.
Noun
alcam n (plural alcamuri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | alcam | alcamul | alcamuri | alcamurile | |
| genitive-dative | alcam | alcamului | alcamuri | alcamurilor | |
| vocative | alcamule | alcamurilor | |||