alicubitas
Latin
Etymology
Pronunciation
(modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.liˈkuː.bi.t̪as]
Noun
alicubitās f sg (genitive alicubitātis); third declension
- (Ecclesiastical Latin, metaphysics) The quality of being somewhere, that is, limited to a particular place, and not omnipresent.
- Antonyms: omnipraesentia, ubīquitās
- 1665, Christoph Scheibler, Metaphysica Duobus Libris […] , page 212:
- Quod autem formalis effectus ipsius alicubitatis consistat in hac praesentia, apparet 1. Ex rejectione aliarum opinionum.
- But that the formal effect of this very being-somewhere should consist in this presence is evident 1. From the rejection of the other opinions.
Declension
Third-declension noun, singular only.
| singular | |
|---|---|
| nominative | alicubitās |
| genitive | alicubitātis |
| dative | alicubitātī |
| accusative | alicubitātem |
| ablative | alicubitāte |
| vocative | alicubitās |