alienacyjny

Polish

Etymology

From alienacja +‎ -ny. First attested in 1847.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.ljɛ.naˈt͡sɘj.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: a‧lie‧na‧cyj‧ny

Adjective

alienacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) alienation (state or process in which a person loses connection with their environment)
  2. (relational, property law) alienation (transfer of property to another person)

Declension

Declension of alienacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative alienacyjny alienacyjna alienacyjne alienacyjni alienacyjne
genitive alienacyjnego alienacyjnej alienacyjnego alienacyjnych
dative alienacyjnemu alienacyjnej alienacyjnemu alienacyjnym
accusative alienacyjnego alienacyjny alienacyjną alienacyjne alienacyjnych alienacyjne
instrumental alienacyjnym alienacyjną alienacyjnym alienacyjnymi
locative alienacyjnym alienacyjnej alienacyjnym alienacyjnych
verbs

References

  1. ^ Piotr Dubrowski (1847) Słownik polsko-rossyjski, administracyjny i sądowy, zawierający: 1. Wyrażenia prawnicze i administracyjne; 2. Nazwy techniczne w budownictwie, górnictwie, hydraulice i.t.p.; 3. Imiona chrzestne; 4. Synoptyczną tabellę rang i stopni rossyjskich: wojskowych, cywilnych i duchowych‎[1] (in Polish), page 11

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.