alimentarius

Latin

Etymology

From alimentum +‎ -ārius.

Adjective

alimentārius (feminine alimentāria, neuter alimentārium); first/second-declension adjective

  1. pertaining to or suitable for nourishing
  2. relating to the apportionment of provisions among the poor

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative alimentārius alimentāria alimentārium alimentāriī alimentāriae alimentāria
genitive alimentāriī alimentāriae alimentāriī alimentāriōrum alimentāriārum alimentāriōrum
dative alimentāriō alimentāriae alimentāriō alimentāriīs
accusative alimentārium alimentāriam alimentārium alimentāriōs alimentāriās alimentāria
ablative alimentāriō alimentāriā alimentāriō alimentāriīs
vocative alimentārie alimentāria alimentārium alimentāriī alimentāriae alimentāria

Noun

alimentārius m (genitive alimentāriī or alimentārī); second declension

  1. one to whom means of subsistence has been left by will

Declension

Second-declension noun.

singular plural
nominative alimentārius alimentāriī
genitive alimentāriī
alimentārī1
alimentāriōrum
dative alimentāriō alimentāriīs
accusative alimentārium alimentāriōs
ablative alimentāriō alimentāriīs
vocative alimentārie alimentāriī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Descendants

  • Catalan: alimentari
  • English: alimentary
  • French: alimentaire
  • Italian: alimentario
  • Portuguese: alimentário
  • Romanian: alimentar
  • Spanish: alimentario

References