alkalma
Hungarian
Etymology
alkalom + -a (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlkɒlmɒ]
- Hyphenation: al‧kal‧ma
Noun
alkalma
- third-person singular single-possession possessive of alkalom
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | alkalma | — |
| accusative | alkalmát | — |
| dative | alkalmának | — |
| instrumental | alkalmával | — |
| causal-final | alkalmáért | — |
| translative | alkalmává | — |
| terminative | alkalmáig | — |
| essive-formal | alkalmaként | — |
| essive-modal | alkalmául | — |
| inessive | alkalmában | — |
| superessive | alkalmán | — |
| adessive | alkalmánál | — |
| illative | alkalmába | — |
| sublative | alkalmára | — |
| allative | alkalmához | — |
| elative | alkalmából | — |
| delative | alkalmáról | — |
| ablative | alkalmától | — |
| non-attributive possessive – singular |
alkalmáé | — |
| non-attributive possessive – plural |
alkalmáéi | — |