alkonyata

Hungarian

Etymology

alkonyat +‎ -a (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɒlkoɲɒtɒ]
  • Hyphenation: al‧ko‧nya‧ta

Noun

alkonyata

  1. third-person singular single-possession possessive of alkonyat

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative alkonyata
accusative alkonyatát
dative alkonyatának
instrumental alkonyatával
causal-final alkonyatáért
translative alkonyatává
terminative alkonyatáig
essive-formal alkonyataként
essive-modal alkonyatául
inessive alkonyatában
superessive alkonyatán
adessive alkonyatánál
illative alkonyatába
sublative alkonyatára
allative alkonyatához
elative alkonyatából
delative alkonyatáról
ablative alkonyatától
non-attributive
possessive – singular
alkonyatáé
non-attributive
possessive – plural
alkonyatáéi