allatus

Latin

Alternative forms

Etymology

Perfect passive participle of afferō (bring forth, carry forth).

Pronunciation

Participle

allātus (feminine allāta, neuter allātum); first/second-declension participle

  1. carried forth
  2. delivered
  3. allocated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative allātus allāta allātum allātī allātae allāta
genitive allātī allātae allātī allātōrum allātārum allātōrum
dative allātō allātae allātō allātīs
accusative allātum allātam allātum allātōs allātās allāta
ablative allātō allātā allātō allātīs
vocative allāte allāta allātum allātī allātae allāta

Derived terms

References

  • allatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • allatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • extraneous causes: causae extrinsecus allatae (opp. in ipsa re positae)
    • on receiving the news: nuntio allato or accepto
    • news reached Rome: Romam nuntiatum est, allatum est
    • correspondence: litterae missae et allatae