allevaturus
Latin
Etymology 1
Future active participle of allevō.
Participle
allevātūrus (feminine allevātūra, neuter allevātūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | allevātūrus | allevātūra | allevātūrum | allevātūrī | allevātūrae | allevātūra | |
| genitive | allevātūrī | allevātūrae | allevātūrī | allevātūrōrum | allevātūrārum | allevātūrōrum | |
| dative | allevātūrō | allevātūrae | allevātūrō | allevātūrīs | |||
| accusative | allevātūrum | allevātūram | allevātūrum | allevātūrōs | allevātūrās | allevātūra | |
| ablative | allevātūrō | allevātūrā | allevātūrō | allevātūrīs | |||
| vocative | allevātūre | allevātūra | allevātūrum | allevātūrī | allevātūrae | allevātūra | |
Etymology 2
Future active participle of allēvō.
Participle
allēvātūrus (feminine allēvātūra, neuter allēvātūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | allēvātūrus | allēvātūra | allēvātūrum | allēvātūrī | allēvātūrae | allēvātūra | |
| genitive | allēvātūrī | allēvātūrae | allēvātūrī | allēvātūrōrum | allēvātūrārum | allēvātūrōrum | |
| dative | allēvātūrō | allēvātūrae | allēvātūrō | allēvātūrīs | |||
| accusative | allēvātūrum | allēvātūram | allēvātūrum | allēvātūrōs | allēvātūrās | allēvātūra | |
| ablative | allēvātūrō | allēvātūrā | allēvātūrō | allēvātūrīs | |||
| vocative | allēvātūre | allēvātūra | allēvātūrum | allēvātūrī | allēvātūrae | allēvātūra | |