allmängiltig

Swedish

Etymology

Compound of allmän +‎ giltig. Compare German gemeingültig and Danish almengyldig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈalːmɛnˌjɪlːtɪɡ/

Adjective

allmängiltig (comparative allmängiltigare, superlative allmängiltigast)

  1. which is valid everywhere, everywhen and for everyone

Declension

Inflection of allmängiltig
Indefinite positive comparative superlative1
common singular allmängiltig allmängiltigare allmängiltigast
neuter singular allmängiltigt allmängiltigare allmängiltigast
plural allmängiltiga allmängiltigare allmängiltigast
masculine plural2 allmängiltige allmängiltigare allmängiltigast
Definite positive comparative superlative
masculine singular3 allmängiltige allmängiltigare allmängiltigaste
all allmängiltiga allmängiltigare allmängiltigaste

1 The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
2 Dated or archaic.
3 Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.

References