allocuturus
Latin
Etymology
Future active participle of alloquor.
Participle
allocūtūrus (feminine allocūtūra, neuter allocūtūrum); first/second-declension participle
- about to address
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | allocūtūrus | allocūtūra | allocūtūrum | allocūtūrī | allocūtūrae | allocūtūra | |
| genitive | allocūtūrī | allocūtūrae | allocūtūrī | allocūtūrōrum | allocūtūrārum | allocūtūrōrum | |
| dative | allocūtūrō | allocūtūrae | allocūtūrō | allocūtūrīs | |||
| accusative | allocūtūrum | allocūtūram | allocūtūrum | allocūtūrōs | allocūtūrās | allocūtūra | |
| ablative | allocūtūrō | allocūtūrā | allocūtūrō | allocūtūrīs | |||
| vocative | allocūtūre | allocūtūra | allocūtūrum | allocūtūrī | allocūtūrae | allocūtūra | |