almafáik
Hungarian
Etymology
almafa + -ik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlmɒfaːjik]
- Hyphenation: al‧ma‧fá‧ik
Noun
almafáik
- third-person plural multiple-possession possessive of almafa
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | almafáik |
| accusative | — | almafáikat |
| dative | — | almafáiknak |
| instrumental | — | almafáikkal |
| causal-final | — | almafáikért |
| translative | — | almafáikká |
| terminative | — | almafáikig |
| essive-formal | — | almafáikként |
| essive-modal | — | almafáikul |
| inessive | — | almafáikban |
| superessive | — | almafáikon |
| adessive | — | almafáiknál |
| illative | — | almafáikba |
| sublative | — | almafáikra |
| allative | — | almafáikhoz |
| elative | — | almafáikból |
| delative | — | almafáikról |
| ablative | — | almafáiktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | almafáiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | almafáikéi |