almafáink
Hungarian
Etymology
almafa + -ink (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlmɒfaːjiŋk]
- Hyphenation: al‧ma‧fá‧ink
Noun
almafáink
- first-person plural multiple-possession possessive of almafa
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | almafáink |
| accusative | — | almafáinkat |
| dative | — | almafáinknak |
| instrumental | — | almafáinkkal |
| causal-final | — | almafáinkért |
| translative | — | almafáinkká |
| terminative | — | almafáinkig |
| essive-formal | — | almafáinkként |
| essive-modal | — | almafáinkul |
| inessive | — | almafáinkban |
| superessive | — | almafáinkon |
| adessive | — | almafáinknál |
| illative | — | almafáinkba |
| sublative | — | almafáinkra |
| allative | — | almafáinkhoz |
| elative | — | almafáinkból |
| delative | — | almafáinkról |
| ablative | — | almafáinktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | almafáinké |
| non-attributive possessive – plural |
— | almafáinkéi |