almafám
Hungarian
Etymology
almafa + -m (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlmɒfaːm]
- Hyphenation: al‧ma‧fám
Noun
almafám
- first-person singular single-possession possessive of almafa
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | almafám | — |
| accusative | almafámat | — |
| dative | almafámnak | — |
| instrumental | almafámmal | — |
| causal-final | almafámért | — |
| translative | almafámmá | — |
| terminative | almafámig | — |
| essive-formal | almafámként | — |
| essive-modal | almafámul | — |
| inessive | almafámban | — |
| superessive | almafámon | — |
| adessive | almafámnál | — |
| illative | almafámba | — |
| sublative | almafámra | — |
| allative | almafámhoz | — |
| elative | almafámból | — |
| delative | almafámról | — |
| ablative | almafámtól | — |
| non-attributive possessive – singular |
almafámé | — |
| non-attributive possessive – plural |
almafáméi | — |