aloggen
Luxembourgish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɑˌloɡən]
Verb
aloggen (third-person singular present loggt an, past participle ageloggt, auxiliary verb hunn)
- (reflexive) to log in
Conjugation
| infinitive | aloggen | |
|---|---|---|
| participle | ageloggt | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | loggen an | — |
| 2nd singular | loggs an | logg an |
| 3rd singular | loggt an | — |
| 1st plural | loggen an | — |
| 2nd plural | loggt an | loggt an |
| 3rd plural | loggen an | — |
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.