alogiczność

Polish

Etymology

From alogiczny +‎ -ość. First attested in 1907.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.lɔˈɡit͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: a‧lo‧gicz‧ność

Noun

alogiczność f

  1. (logic) alogicalness, illogicalness (quality of being illogical)
    Synonyms: alogizm, nielogiczność, pozalogiczność

Declension

Declension of alogiczność
singular
nominative alogiczność
genitive alogiczności
dative alogiczności
accusative alogiczność
instrumental alogicznością
locative alogiczności
vocative alogiczności
adjective
adverb
noun

References

  1. ^ Jan August Kisielewski (1907) Życie dramatu‎[1] (in Polish), page 150
  2. ^ alogiczność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.