alokucja

See also: alokucją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin allocūtiō.[1][2] First attested in 1855.[3]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.lɔˈku.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ut͡sja
  • Syllabification: a‧lo‧ku‧cja

Noun

alokucja f

  1. allocution, oration (formal speech)
    Synonym: oracja
  2. something starting such a speech

Declension

Declension of alokucja
singular plural
nominative alokucja alokucje
genitive alokucji alokucji/alokucyj (archaic)
dative alokucji alokucjom
accusative alokucję alokucje
instrumental alokucją alokucjami
locative alokucji alokucjach
vocative alokucjo alokucje

Derived terms

adjective

References

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “alokucja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “alokucja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. ^ Gazeta Lwowska‎[1] (in Polish), number R.45, nr 189, 1855, page 754

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.