alteratio
Latin
Etymology
From alterāre, alterō + -tiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aɫ.tɛˈraː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [al̪.t̪eˈrat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
alterātiō f (genitive alterātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | alterātiō | alterātiōnēs |
genitive | alterātiōnis | alterātiōnum |
dative | alterātiōnī | alterātiōnibus |
accusative | alterātiōnem | alterātiōnēs |
ablative | alterātiōne | alterātiōnibus |
vocative | alterātiō | alterātiōnēs |
Descendants
- Catalan: alteració
- English: alteration
- French: altération
- → Galician: alteración
- Italian: alterazione
- → Portuguese: alteração
- Romanian: alterație
- Spanish: alteración
References
- "alteratio", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)