altercandus
Latin
Etymology
Future passive participle of altercor
Participle
altercandus (feminine altercanda, neuter altercandum); first/second-declension participle
- which is to be argued
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | altercandus | altercanda | altercandum | altercandī | altercandae | altercanda | |
| genitive | altercandī | altercandae | altercandī | altercandōrum | altercandārum | altercandōrum | |
| dative | altercandō | altercandae | altercandō | altercandīs | |||
| accusative | altercandum | altercandam | altercandum | altercandōs | altercandās | altercanda | |
| ablative | altercandō | altercandā | altercandō | altercandīs | |||
| vocative | altercande | altercanda | altercandum | altercandī | altercandae | altercanda | |