altercatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of altercor

Participle

altercātus (feminine altercāta, neuter altercātum); first/second-declension participle

  1. argued

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative altercātus altercāta altercātum altercātī altercātae altercāta
genitive altercātī altercātae altercātī altercātōrum altercātārum altercātōrum
dative altercātō altercātae altercātō altercātīs
accusative altercātum altercātam altercātum altercātōs altercātās altercāta
ablative altercātō altercātā altercātō altercātīs
vocative altercāte altercāta altercātum altercātī altercātae altercāta

References

  • altercatus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016