alteruter
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aɫˈtɛ.rʊ.tɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [al̪ˈt̪ɛː.ru.t̪er]
Adjective
alteruter (feminine alterutra, neuter alterutrum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)
Declension
First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | alteruter | alterutra | alterutrum | alterutrī | alterutrae | alterutra | |
| genitive | alterutrī | alterutrae | alterutrī | alterutrōrum | alterutrārum | alterutrōrum | |
| dative | alterutrō | alterutrae | alterutrō | alterutrīs | |||
| accusative | alterutrum | alterutram | alterutrum | alterutrōs | alterutrās | alterutra | |
| ablative | alterutrō | alterutrā | alterutrō | alterutrīs | |||
| vocative | alteruter | alterutra | alterutrum | alterutrī | alterutrae | alterutra | |
Adverb
alteruter (not comparable)
References
- “alteruter”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “alteruter”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- alteruter in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.