alucita
See also: Alucita
Latin
Etymology
Unknown.[1]
Noun
alucita f (genitive alucitae); first declension
- A kind of gnat
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | alucita | alucitae |
| genitive | alucitae | alucitārum |
| dative | alucitae | alucitīs |
| accusative | alucitam | alucitās |
| ablative | alucitā | alucitīs |
| vocative | alucita | alucitae |
Descendants
- → Translingual: Alucita
References
- “alucita”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- alucita in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- ^ Walde, Alois, Hofmann, Johann Baptist (1938) “alucita”, in Lateinisches etymologisches Wörterbuch (in German), 3rd edition, volume I, Heidelberg: Carl Winter, page 33