amarulentus
Latin
Etymology
From amārus (“bitter”) + -ulentus (“full of, abounding in”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [a.maː.rʊˈɫɛn.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.ma.ruˈlɛn̪.t̪us]
Adjective
amārulentus (feminine amārulenta, neuter amārulentum); first/second-declension adjective
- very bitter, full of bitterness
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | amārulentus | amārulenta | amārulentum | amārulentī | amārulentae | amārulenta | |
| genitive | amārulentī | amārulentae | amārulentī | amārulentōrum | amārulentārum | amārulentōrum | |
| dative | amārulentō | amārulentae | amārulentō | amārulentīs | |||
| accusative | amārulentum | amārulentam | amārulentum | amārulentōs | amārulentās | amārulenta | |
| ablative | amārulentō | amārulentā | amārulentō | amārulentīs | |||
| vocative | amārulente | amārulenta | amārulentum | amārulentī | amārulentae | amārulenta | |
Derived terms
Descendants
- Italian: amarulento
References
- “amarulentus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- amarulentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.