ambesus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of ambedō
Participle
ambēsus (feminine ambēsa, neuter ambēsum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ambēsus | ambēsa | ambēsum | ambēsī | ambēsae | ambēsa | |
| genitive | ambēsī | ambēsae | ambēsī | ambēsōrum | ambēsārum | ambēsōrum | |
| dative | ambēsō | ambēsae | ambēsō | ambēsīs | |||
| accusative | ambēsum | ambēsam | ambēsum | ambēsōs | ambēsās | ambēsa | |
| ablative | ambēsō | ambēsā | ambēsō | ambēsīs | |||
| vocative | ambēse | ambēsa | ambēsum | ambēsī | ambēsae | ambēsa | |
References
- “ambesus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "ambesus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)