ambiendus
Latin
Etymology
Future passive participle of ambiō.
Participle
ambiendus (feminine ambienda, neuter ambiendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ambiendus | ambienda | ambiendum | ambiendī | ambiendae | ambienda | |
| genitive | ambiendī | ambiendae | ambiendī | ambiendōrum | ambiendārum | ambiendōrum | |
| dative | ambiendō | ambiendae | ambiendō | ambiendīs | |||
| accusative | ambiendum | ambiendam | ambiendum | ambiendōs | ambiendās | ambienda | |
| ablative | ambiendō | ambiendā | ambiendō | ambiendīs | |||
| vocative | ambiende | ambienda | ambiendum | ambiendī | ambiendae | ambienda | |