ambusturus
Latin
Etymology
Future active participle of ambūrō.
Participle
ambustūrus (feminine ambustūra, neuter ambustūrum); first/second-declension participle
- about to scorch
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ambustūrus | ambustūra | ambustūrum | ambustūrī | ambustūrae | ambustūra | |
| genitive | ambustūrī | ambustūrae | ambustūrī | ambustūrōrum | ambustūrārum | ambustūrōrum | |
| dative | ambustūrō | ambustūrae | ambustūrō | ambustūrīs | |||
| accusative | ambustūrum | ambustūram | ambustūrum | ambustūrōs | ambustūrās | ambustūra | |
| ablative | ambustūrō | ambustūrā | ambustūrō | ambustūrīs | |||
| vocative | ambustūre | ambustūra | ambustūrum | ambustūrī | ambustūrae | ambustūra | |