amenințat
Romanian
Etymology
From amenința.
Noun
amenințat n (plural amenințaturi)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | amenințat | amenințatul | amenințaturi | amenințaturile | |
| genitive-dative | amenințat | amenințatului | amenințaturi | amenințaturilor | |
| vocative | amenințatule | amenințaturilor | |||
Verb
amenințat (past participle of amenința)
- past participle of amenința