ammoturus
Latin
Etymology
Future active participle of ammoveō.
Participle
ammōtūrus (feminine ammōtūra, neuter ammōtūrum); first/second-declension participle
- alternative form of admōturus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ammōtūrus | ammōtūra | ammōtūrum | ammōtūrī | ammōtūrae | ammōtūra | |
| genitive | ammōtūrī | ammōtūrae | ammōtūrī | ammōtūrōrum | ammōtūrārum | ammōtūrōrum | |
| dative | ammōtūrō | ammōtūrae | ammōtūrō | ammōtūrīs | |||
| accusative | ammōtūrum | ammōtūram | ammōtūrum | ammōtūrōs | ammōtūrās | ammōtūra | |
| ablative | ammōtūrō | ammōtūrā | ammōtūrō | ammōtūrīs | |||
| vocative | ammōtūre | ammōtūra | ammōtūrum | ammōtūrī | ammōtūrae | ammōtūra | |