amnicus
Latin
Etymology
From amnis (“river, current”) + -cus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈam.nɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈam.ni.kus]
Adjective
amnicus (feminine amnica, neuter amnicum); first/second-declension adjective
- of or pertaining to a river
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | amnicus | amnica | amnicum | amnicī | amnicae | amnica | |
| genitive | amnicī | amnicae | amnicī | amnicōrum | amnicārum | amnicōrum | |
| dative | amnicō | amnicae | amnicō | amnicīs | |||
| accusative | amnicum | amnicam | amnicum | amnicōs | amnicās | amnica | |
| ablative | amnicō | amnicā | amnicō | amnicīs | |||
| vocative | amnice | amnica | amnicum | amnicī | amnicae | amnica | |
References
- “amnicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- amnicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.