amoenifer
Latin
Etymology
From amoenus (“charming, lovely, delightful”) + -fer.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aˈmoe̯.nɪ.fɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [aˈmɛː.ni.fer]
Adjective
amoenifer (feminine amoenifera, neuter amoeniferum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)
- (rare) bringing delight
Declension
First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | amoenifer | amoenifera | amoeniferum | amoeniferī | amoeniferae | amoenifera | |
| genitive | amoeniferī | amoeniferae | amoeniferī | amoeniferōrum | amoeniferārum | amoeniferōrum | |
| dative | amoeniferō | amoeniferae | amoeniferō | amoeniferīs | |||
| accusative | amoeniferum | amoeniferam | amoeniferum | amoeniferōs | amoeniferās | amoenifera | |
| ablative | amoeniferō | amoeniferā | amoeniferō | amoeniferīs | |||
| vocative | amoenifer | amoenifera | amoeniferum | amoeniferī | amoeniferae | amoenifera | |
References
- amoenifer in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.