amolitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of āmōlior
Participle
āmōlītus (feminine āmōlīta, neuter āmōlītum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | āmōlītus | āmōlīta | āmōlītum | āmōlītī | āmōlītae | āmōlīta | |
| genitive | āmōlītī | āmōlītae | āmōlītī | āmōlītōrum | āmōlītārum | āmōlītōrum | |
| dative | āmōlītō | āmōlītae | āmōlītō | āmōlītīs | |||
| accusative | āmōlītum | āmōlītam | āmōlītum | āmōlītōs | āmōlītās | āmōlīta | |
| ablative | āmōlītō | āmōlītā | āmōlītō | āmōlītīs | |||
| vocative | āmōlīte | āmōlīta | āmōlītum | āmōlītī | āmōlītae | āmōlīta | |
References
- “amolitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press