amorabundus
Latin
Etymology
From unattested verb *amōrō (“I love”) + -bundus, from amor (“love”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [a.moː.raːˈbʊn.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.mo.raˈbun̪.d̪us]
Adjective
amōrābundus (feminine amōrābunda, neuter amōrābundum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | amōrābundus | amōrābunda | amōrābundum | amōrābundī | amōrābundae | amōrābunda | |
| genitive | amōrābundī | amōrābundae | amōrābundī | amōrābundōrum | amōrābundārum | amōrābundōrum | |
| dative | amōrābundō | amōrābundae | amōrābundō | amōrābundīs | |||
| accusative | amōrābundum | amōrābundam | amōrābundum | amōrābundōs | amōrābundās | amōrābunda | |
| ablative | amōrābundō | amōrābundā | amōrābundō | amōrābundīs | |||
| vocative | amōrābunde | amōrābunda | amōrābundum | amōrābundī | amōrābundae | amōrābunda | |
References
- “amorabundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- amorabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- amorabundus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016