anabetari
Old High German
Etymology
From anabet + -āri.
Noun
anabetāri m
Declension
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | anabetāri | anabetāre, anabetārā, anabetāra |
| accusative | anabetāri | anabetāre, anabetārā, anabetāra |
| genitive | anabetāres | anabetāro |
| dative | anabetāre | anabetārim |
| instrumental | anabetāru | — |
References
- Köbler, Gerhard, Althochdeutsches Wörterbuch, (6. Auflage) 2014