anagogicus
Latin
Etymology
From Ancient Greek [Term?].
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [a.naˈɡɔ.ɡɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.naˈɡɔː.d͡ʒi.kus]
Adjective
anagogicus (feminine anagogica, neuter anagogicum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | anagogicus | anagogica | anagogicum | anagogicī | anagogicae | anagogica | |
| genitive | anagogicī | anagogicae | anagogicī | anagogicōrum | anagogicārum | anagogicōrum | |
| dative | anagogicō | anagogicae | anagogicō | anagogicīs | |||
| accusative | anagogicum | anagogicam | anagogicum | anagogicōs | anagogicās | anagogica | |
| ablative | anagogicō | anagogicā | anagogicō | anagogicīs | |||
| vocative | anagogice | anagogica | anagogicum | anagogicī | anagogicae | anagogica | |
Descendants
- Italian: anagogico
References
- anagogicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- anagogicus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016