anagramat
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /a.naˈɡra.mat/
- Rhymes: -amat
- Syllabification: a‧na‧gra‧mat
Noun
anagramat m animal
- obsolete form of anagram
Declension
Declension of anagramat
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | anagramat | anagramaty |
| genitive | anagramata | anagramatów |
| dative | anagramatowi | anagramatom |
| accusative | anagramata | anagramaty |
| instrumental | anagramatem | anagramatami |
| locative | anagramacie | anagramatach |
| vocative | anagramacie | anagramaty |
Further reading
Romanian
Etymology
Past participle of anagrama.
Noun
anagramat n (plural anagramaturi)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | anagramat | anagramatul | anagramaturi | anagramaturile | |
| genitive-dative | anagramat | anagramatului | anagramaturi | anagramaturilor | |
| vocative | anagramatule | anagramaturilor | |||
Verb
anagramat (past participle of anagrama)
- past participle of anagrama
References
- anagramat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN