anakreontyczny
Polish
Etymology
From anakreontyk + -ny. First attested in 1797.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.na.krɛ.ɔnˈtɘt͡ʂ.nɘ/
- Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
- Syllabification: a‧na‧kre‧on‧tycz‧ny
Adjective
anakreontyczny (comparative bardziej anakreontyczny, superlative najbardziej anakreontyczny, no derived adverb)
- (relational, poetry) anacreontic (in the style of an anacreontic poem)
Declension
Declension of anakreontyczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | anakreontyczny | anakreontyczna | anakreontyczne | anakreontyczni | anakreontyczne | |
| genitive | anakreontycznego | anakreontycznej | anakreontycznego | anakreontycznych | ||
| dative | anakreontycznemu | anakreontycznej | anakreontycznemu | anakreontycznym | ||
| accusative | anakreontycznego | anakreontyczny | anakreontyczną | anakreontyczne | anakreontycznych | anakreontyczne |
| instrumental | anakreontycznym | anakreontyczną | anakreontycznym | anakreontycznymi | ||
| locative | anakreontycznym | anakreontycznej | anakreontycznym | anakreontycznych | ||
References
Further reading
- anakreontyczny in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “anakreontyczny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “anakreontyczny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 34
- anakreontyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego