analeptyczny

Polish

Etymology

From analeptyk +‎ -ny. First attested in 1791.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.na.lɛpˈtɘt͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
  • Syllabification: a‧na‧lep‧tycz‧ny

Adjective

analeptyczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, pharmacology) analeptic (restorative or stimulative medication, especially one used to overcome depression)

Declension

Declension of analeptyczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative analeptyczny analeptyczna analeptyczne analeptyczni analeptyczne
genitive analeptycznego analeptycznej analeptycznego analeptycznych
dative analeptycznemu analeptycznej analeptycznemu analeptycznym
accusative analeptycznego analeptyczny analeptyczną analeptyczne analeptycznych analeptyczne
instrumental analeptycznym analeptyczną analeptycznym analeptycznymi
locative analeptycznym analeptycznej analeptycznym analeptycznych

References

  1. ^ Pierre François Nicolas (1791) Dykcyonarz Powszechny Medyki, Chirurgii, i Sztuki Hodowania Bydląt Czyli Lekarz Wieyski Zawieraiący Rozciągłe wiadomości wszystkich części sztuki Lekarskiey ... Dzieło pożyteczne wszystkim klassom Obywatelow i do ich poiętności przystosowane przez Towarzystwo Lekarzow Francuzkich. T. 6‎[1] (in Polish), page 148

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.