analfabetyczny

Polish

Etymology

From analfabeta +‎ -yczny. First attested in 1882.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.nal.fa.bɛˈtɘt͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
  • Syllabification: a‧nal‧fa‧be‧tycz‧ny

Adjective

analfabetyczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (of a person) illiterate (unable to read or write)
    Synonym: niepiśmienny
    1. (of something made by such a person) illiterate (indicative of an inability to read or write, or a low level of this)
  2. (derogatory) illiterate (having rudimentary knowledge in a particular field)
    Synonym: ignorancki
    1. (derogatory) illiterate (indicative of such a person)
      Synonym: ignorancki
  3. (linguistics) nonalphabetic (related to marking sounds in a way other than letters)

Declension

Declension of analfabetyczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative analfabetyczny analfabetyczna analfabetyczne analfabetyczni analfabetyczne
genitive analfabetycznego analfabetycznej analfabetycznego analfabetycznych
dative analfabetycznemu analfabetycznej analfabetycznemu analfabetycznym
accusative analfabetycznego analfabetyczny analfabetyczną analfabetyczne analfabetycznych analfabetyczne
instrumental analfabetycznym analfabetyczną analfabetycznym analfabetycznymi
locative analfabetycznym analfabetycznej analfabetycznym analfabetycznych

References

  1. ^ Jan Grzegorzewski (1882) Studia społeczno-statystyczne. (sąd wadowicki - dom karny w Krakowie: ; Z powodu nowej ustawy przemysłowej ; Z ostatniego spisu ludności w Krakowie 1880 / 1, Oszczędność sądowa : (in Polish), page 30

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.