anamorfotyczny

Polish

Etymology

From anamorfoza +‎ -yczny. First attested in 1900.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /a.na.mɔr.fɔˈtɘt͡ʂ.nɘ/
  • Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
  • Syllabification: a‧na‧mor‧fo‧tycz‧ny

Adjective

anamorfotyczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, art) anamorphic

Declension

Declension of anamorfotyczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative anamorfotyczny anamorfotyczna anamorfotyczne anamorfotyczni anamorfotyczne
genitive anamorfotycznego anamorfotycznej anamorfotycznego anamorfotycznych
dative anamorfotycznemu anamorfotycznej anamorfotycznemu anamorfotycznym
accusative anamorfotycznego anamorfotyczny anamorfotyczną anamorfotyczne anamorfotycznych anamorfotyczne
instrumental anamorfotycznym anamorfotyczną anamorfotycznym anamorfotycznymi
locative anamorfotycznym anamorfotycznej anamorfotycznym anamorfotycznych

References

  1. ^ Adam Langie (1900) Wystawa paryska w 1900 roku‎[1] (in Polish), page 51

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.