anapestyczny
Polish
Etymology
From anapest + -yczny. First attested in 1818.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.na.pɛsˈtɘt͡ʂ.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
- Syllabification: a‧na‧pes‧tycz‧ny
Adjective
anapestyczny (not comparable, no derived adverb)
Declension
Declension of anapestyczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | anapestyczny | anapestyczna | anapestyczne | anapestyczni | anapestyczne | |
| genitive | anapestycznego | anapestycznej | anapestycznego | anapestycznych | ||
| dative | anapestycznemu | anapestycznej | anapestycznemu | anapestycznym | ||
| accusative | anapestycznego | anapestyczny | anapestyczną | anapestyczne | anapestycznych | anapestyczne |
| instrumental | anapestycznym | anapestyczną | anapestycznym | anapestycznymi | ||
| locative | anapestycznym | anapestycznej | anapestycznym | anapestycznych | ||
References
Further reading
- anapestyczny in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “anapestyczny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 35
- anapestyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego