anastaltic
English
Etymology
Borrowed from Ancient Greek ἀνάσταλτικός (anástaltikós, “fitted for checking or halting”), from ἀνά (aná, “back”) + στέλλειν (stéllein, “send”).
Adjective
anastaltic (comparative more anastaltic, superlative most anastaltic)
Noun
anastaltic (plural anastaltics)
Anagrams
Romanian
Etymology
Borrowed from French anastaltique.
Adjective
anastaltic m or n (feminine singular anastaltică, masculine plural anastaltici, feminine and neuter plural anastaltice)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | anastaltic | anastaltică | anastaltici | anastaltice | |||
| definite | anastalticul | anastaltica | anastalticii | anastalticele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | anastaltic | anastaltice | anastaltici | anastaltice | |||
| definite | anastalticului | anastalticei | anastalticilor | anastalticelor | ||||