anathematizandus

Latin

Etymology

Future passive participle of anathematīzō

Participle

anathematizandus (feminine anathematizanda, neuter anathematizandum); first/second-declension participle

  1. which is to be cursed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative anathematizandus anathematizanda anathematizandum anathematizandī anathematizandae anathematizanda
genitive anathematizandī anathematizandae anathematizandī anathematizandōrum anathematizandārum anathematizandōrum
dative anathematizandō anathematizandae anathematizandō anathematizandīs
accusative anathematizandum anathematizandam anathematizandum anathematizandōs anathematizandās anathematizanda
ablative anathematizandō anathematizandā anathematizandō anathematizandīs
vocative anathematizande anathematizanda anathematizandum anathematizandī anathematizandae anathematizanda